Jaślikowski Marek, Glosa do uchwały SN z dnia 14 listopada 2007 r., BSA I-4110-5/07

Glosowana uchwała była z zainteresowaniem oczekiwana przez środowisko prawnicze, gdyż orzeczenia pełnego składu Sądu Najwyższego zapadają bardzo rzadko i przeważnie dotyczą problemów o fundamentalnym znaczeniu. Tym razem zainteresowanie potęgował fakt, że Sąd Najwyższy miał rozstrzygnąć ważną kwestię ustrojową, dotyczącą m.in. podziału między władzą wykonawczą a władzą sądowniczą. Ze zrozumiałych względów stanowisko Sądu Najwyższego było więc także z uwagą oczekiwane przez samych sędziów. Niestety, uchwała sprawia zawód; jest - moim zdaniem - nietrafna, a jej uzasadnienie, wywołujące wrażenie powierzchownego wywodu, konstruowanego na użytek przyjętej z góry tezy, zaskakuje „oryginalnością”zawartych w nim sądów. Jednocześnie ustępuje znacznie sile przekonywania zdań odrębnych, które zgłosiło aż 26 sędziów pełnego składu Sądu Najwyższego, co także stanowi swego rodzaju ewenement oraz dodatkowo zaświadcza o znaczeniu uchwały. W wywodzie pełnego składu trudno również znaleźć racje...