Skowrońska Elżbieta, Glosa do uchwały SN z dnia 14 listopada 1991 r., III CZP 113/91

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 1991 r. III CZP 113/91 rozstrzyga istotny problem związany ze skutecznością testamentu ustnego. Testament sporządzony w tej formie często może nie wywołać skutków prawnych zamienionych przez testatora, mimo że spełnione zostały wszystkie ustawowe przesłanki jego ważności. Skuteczność testamentu ustnego zależy bowiem nie tylko od sporządzenia go przez spadkodawcę w przewidzianej prawem formie, ale takie od prawidłowego stwierdzenia jego treści . Słusznie zatem Sąd Najwyższy podkreśla, że do stanu faktycznego sporządzenia testamentu ustnego należą jedynie dwa elementy formy wynikające z art. 952 § 1 kc, tzn. ustne założenie przez spadkodawcę oświadczenia podającego treść testamentu oraz jednoczesną obecność przy tym co najmniej trzech świadków. Od tych elementów formy należy odróżnić sposób stwierdzenia treści testamentu ustnego. Ustawa przewiduje dwa sposoby stwierdzenia treści (art. 952 § 2 i § 3 kc w zw. z art. 662-663 kpc) . Szczególny...