Cesarz Krzysztof, Glosa do uchwały SN z dnia 13 grudnia 2000 r., I KZP 42/2000

Szereg argumentów zawartych w uzasadnieniu uchwały zasługuje na podzielenie, ale jego konkluzja (w postaci uchwały) budzi zastrzeżenia.

Najpierw w pełni należy zaaprobować pogląd, że żaden z przepisów działu XIV kodeksu postępowania karnego z 6 czerwca 1997 r., normującego koszty procesu, nie przewiduje w sprawach z oskarżenia publicznego, wniesionych przez prokuratora, a w których „bezwarunkowo"umorzono postępowanie, możliwości obciążenia oskarżonego kosztami procesu. Przekonuje o tym lektura ustawy. Koszty te nie zostaną zasądzone od oskarżonego również w wypadku, gdy prokurator, który wniósł akt oskarżenia, odstąpił od jego popierania, przez co jedyną stroną popierającą oskarżenie pozostał oskarżyciel posiłkowy, a sąd umorzył postępowanie na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 kpk (z powodu znikomej szkodliwości społecznej czynu). Nie byłaby to bowiem sytuacja procesowa określona w art. 640 w zw. z art. 629 kpk, ponieważ jest ona zastrzeżona wyłącznie do sytuacji, gdy oskarżyciel posiłkowy...