Włodarczyk Mirosław, Glosa do uchwały SN z dnia 11 września 1992 r., III AZP 19/92

1. Regulacja prawna dotycząca bezrobocia jest w Polsce od niedawna substratem dla orzecznictwa Sądu Najwyższego, a glosowane orzeczenie dowodzi, że na jej tle może się pojawić wiele problemów natury interpretacyjnej. W tezie uchwały Sąd Najwyższy uznał, że absolwent średniej szkoły zawodowej, zarejestrowany jako bezrobotny przed 1 grudnia 1991 r., nie traci po tym dniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych z powodu rozpoczęcia, już po zarejestrowaniu, nauki w szkole wyższej w systemie studiów zaocznych. Podstawą argumentacji powyższego stanowiska jest twierdzenie, że ogólny warunek podjęcia nauki w systemie wieczorowym lub zaocznym w okresie zatrudnienia nie odnosi się do bezrobotnych absolwentów szkół średnich i podstawowych, gdyż jest on niemożliwy do spełnienia przez te osoby, a ustawa nie może uzależniać prawa do określonego świadczenia od tego rodzaju warunku. Powyższe rozumowanie wspierać ma okoliczność, że ustawodawca, określając przesłanki nabycia prawa do zasiłku dla bezrobotnych,...