Zimoch Stanisław, Glosa do uchwały SN z dnia 10 marca 1995 r., I KZP 3/95

Identyczny jak w glosowanej uchwale pogląd wyraził Sąd Najwyższy już w pierwszych latach obowiązywania kodeksu karnego i kodeksu karnego wykonawczego. Miasto to miejsce w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 29 czerwca 1972 r. VI KZP 23/72 , a następnie pośrednio, ale dostatecznie wyraźnie w postanowieniu z dnia 10 marca 1973 r. IV KZ 37/73 . Wymieniona uchwała poddana została krytycznej ocenie przez glosatorów . Odmienny pogląd zgodny z ich stanowiskiem zaprezentował SN w uchwale z dnia 20 stycznia 1982 r. VI KZP 17/81 , stwierdzając jednoznacznie, że właściwym do rozstrzygania w przedmiocie warunkowego zwolnienia jest sąd penitencjarny.

Jak wynika jednak z treści uzasadnienia glosowanej uchwały, Sąd Najwyższy nie traktuje prezentowanego obecnie stanowiska za odstępstwo od poglądu wypowiedzianego we wcześniejszej uchwale z dnia 20 stycznia 1982 r. Za zachowaniem aktualności tej uchwały ma - zdaniem Sądu Najwyższego - przemawiać to że została ona podjęta w sytuacji, gdy sąd,...