Bladowski Bogdan, Glosa do uchwały SN z dnia 10 grudnia 1991 r., I KZP 35/91

Tezy uchwały Sądu Najwyższego uważam - w zasadzie - za słuszne.

Dotyczą one zagadnienia prawnego wynikłego przy stosowaniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. 1991 r. Nr 34 poz. 149), podobnego wątpliwościom wynikającym w przeszłości przy stosowaniu przepisów rozdziału 50 kodeksu postępowania karnego o odszkodowaniu za niesłuszne skazanie lub aresztowanie, a co do których nie było ustalonego jednolitego orzecznictwa. Jest to zagadnienie trudne i ciekawe zarazem - jako pochodzące ze sfery granicznej dwóch podstawowych w systemie prawa polskiego gałęzi - prawa cywilnego i prawa karnego, a dotyczące zakresu przedmiotowego obu tych gałęzi, w szczególności oddziaływania prawa cywilnego na prawo karne.

W grupie przepisów kodeksu cywilnego o odpowiedzialności Państwa za szkody wyrządzone przez funkcjonariuszy państwowych (w tytule o czynach...