Pachowicz Zdzisław, Glosa do postanowienia z dnia 24 lutego 2006 r., I KZP 52/05

Glosowanym postanowieniem I KZP 52/2005 Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały, w odpowiedzi na pytanie sądu okręgowego skierowane w trybie art. 441 § 1 kpk: „czy czyn opisany w art. 34 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. 2004 r. Nr 92 poz. 881) stanowi wykroczenie w rozumieniu art. 1 § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. (Dz. U. 2007 r. Nr 109 poz. 756) - Kodeks wykroczeń?”

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Najwyższy stwierdził, że pomiędzy treścią art. 1 § 1 kw a uznaniem za wykroczenia czynów z art. 34 ustawy o wyrobach budowlanych zachodzi oczywista sprzeczność, skoro górna granica grzywny grożącej za te czyny wynosi 100.000 zł, a więc dwudziestokrotnie przekracza zagrożenie przewidziane dla wykroczeń (art. 1 § 1 kw). Sąd Najwyższy dla usunięcia tej sprzeczności odwołał się do wykładni wyrażonej sentencją lex posterior derogat legi priori i przyjął, że późniejsza, w stosunku do Kodeksu wykroczeń, ustawa o wyrobach budowlanych zmienia regułę wynikającą z art....