Murzynowski Andrzej, Glosa do postanowienia SN z dnia 9 sierpnia 2002 r., V KKN 377/01

Na wstępie tej glosy pragnę zaznaczyć, że ustosunkowuję się w niej tylko do samej kwestii prawnej dotyczącej sposobu pojmowania ustawowego sformułowania „niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania", jako podstawy do przysługującego oskarżonemu odszkodowania, o którym jest mowa w art. 552 § 4 kpk. Nie wypowiadam się natomiast w kwestii merytorycznej słuszności odmowy przyznania oskarżonemu takiego odszkodowania w danej sprawie, ponieważ wymagałoby to zaznajomienia się z całością jej akt, a ponadto chcę się w mej glosie ograniczyć tylko do ogólnej problematyki prawnej związanej z orzeczeniem kasacyjnym, nie wdając się już w ocenę konkretnych okoliczności faktycznych. Nie zajmuję się więc np. oceną tego, czy zastosowane w danej sprawie tymczasowe aresztowanie wobec oskarżonego, ze względu na jego bezprawne utrudnianie postępowania karnego, nie było nadmiernie długo (z naruszeniem art. 253 § 1 kpk) utrzymywane oraz czy w dalszych etapach procedowania nie można było poprzestać...