Stefański Ryszard A., Glosa do postanowienia SN z dnia 8 października 2002 r., WK 33/02

1. Pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy ma szersze znaczenie niż to wynika z tezy, gdyż mutatis mutandis należy go odnieść także do Zastępców Prokuratora Generalnego; w gruncie rzeczy dotyczy wykładni użytych w art. 521 kpk wyrazów „Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny."

Pogląd ten jest nietrafny. Nie stanowi novum, gdyż Izba Wojskowa Sądu Najwyższego już wcześniej zajęła takie samo stanowisko. Organ ten wskazał, że Zastępca Prokuratora Generalnego - Naczelny Prokurator Wojskowy - w myśl art. 657 § 1 kpk - „posiada uprawnienia procesowe jedynie Prokuratora Generalnego, a nie Ministra Sprawiedliwości - Prokuratora Generalnego"i z tego powodu nie może wnosić kasacji . Stwierdzenie to spotkało się ze słuszną krytyką . Kwestia ta wywołała też wcześniej spór w doktrynie .

Lektura uzasadnienia glosowanego postanowienia prowadzi do wniosku, że organ ten za wszelką cenę starał się dowieść, iż jego stanowisko jest słuszne, bowiem odwołał się do wszelkich możliwych argumentów. Już ich...