Wysocki Dariusz, Glosa do postanowienia SN z dnia 8 listopada 2006 r., III KK 83/06

I. Postępowanie karne składa się z takich czynności, stadiów i etapów, w których osobisty udział oskarżonego (podejrzanego) staje się często pożądany, i takich, w których okazuje się on niekiedy nieodzowny (art. 74 § 2, art. 374 § 2 kpk). W tym drugim wypadku czynności pod nieobecność oskarżonego nie da się na ogół przeprowadzić. W pierwszym jest to możliwe. Od charakteru czynności i od okoliczności konkretnego przypadku zależy więc, czy w celu zapewnienia uczestnictwa oskarżonego w postępowaniu należy użyć przymusu procesowego, a także, czy trzeba uciekać się do szczególnej jego postaci, jaką stanowi przymus bezpośredni . Osobnym zagadnieniem pozostaje dopuszczalny stopień intensywności przymusu bezpośredniego, mającego gwarantować skutek procesowy.

Udział oskarżonego w rozprawie głównej - co do zasady - nie jest niezbędny, a tylko pożądany . Prezentowane tu postanowienie wpisuje się zaś w linię orzecznictwa, w której SN podkreśla, że zagwarantowane w przepisach Konstytucji i...