Bieńkowska Beata T., Glosa do postanowienia SN z dnia 8 listopada 1988 r., WZ 42/88

Teza glosowanego orzeczenia Sądu Najwyższego jest bez wątpienia słuszna. Poza słowami komentarza - pozostaje jednak do wyrażenia zdziwienie, że rozbieżności w praktyce orzeczniczej coraz częściej mają miejsce w kwestiach, jakby się wydawać mogło, oczywistych. Zmusza to niestety Sąd Najwyższy do zajęcia stanowiska .

W sprawie będącej podstawą niniejszych uwag, w zażaleniu na postanowienie Wojskowego Sądu Okręgowego w W. z dnia 5 września 1988 r. w przedmiocie zwrotu sprawy w trybie art. 344 § 1 i § 2 kpk, zarzucono sądowi I instancji naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 344 § 1 i § 2 oraz art. 6 kpk przez bezzasadne uznanie istnienia braków w postępowaniu przygotowawczym i uznanie za konieczne rozszerzenia postępowania na czyn Bogusława M. W zażaleniu podniesiono, że sąd I instancji naruszył zasadę skargowości wyrażoną w art. 6 kpk, dokonując zwrotu sprawy w sytuacji, gdy wobec Bogusława M. prokuratura zajęła już stanowisko procesowe umarzając postępowanie przygotowawcze (co do...