Kornak Magdalena, Glosa do postanowienia SN z dnia 7 stycznia 2009 r., IV KK 225/08

Postanowienie Sądu Najwyższego, które stało się inspiracją do napisania niniejszej glosy, zapadło na gruncie następującego stanu faktycznego. Wyrokiem z dnia 31 października 2006 r. Sąd Okręgowy w K. uznał oskarżonego Norberta N. za winnego popełnienia dwóch przestępstw z art. 245 k.k. Wymierzył mu za nie kary po roku pozbawienia wolności oraz orzekł w stosunku do niego karę łączną 5 lat pozbawienia wolności.

Takie rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego w K. zostało zaskarżone przez obrońcę oskarżonego, który w apelacji zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego (art. 197 § 1 i 3 oraz art. 245 k.k.). Zwrócił uwagę, iż sąd błędnie uznał, że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu. Stwierdził ponadto, że w swej interpretacji Sąd Okręgowy w K. dowolnie przyjął, iż użyte w dyspozycji art. 245k.k. pojęcie „świadek” odnosi się do każdego, kto dla organów procesowych jest źródłem wiedzy. Podnosząc te zarzuty obrońca oskarżonego wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie...