Długozima Jan, Glosa do postanowienia SN z dnia 6 września 2000 r., III KKN 337/2000

Zarówno zawarte w orzeczeniu tezy, jak i argumentacja użyta dla ich uzasadnienia pozornie są na tyle oczywiste, że nie sposób się z nimi nie zgodzić. Uwaga ta w szczególności odnosi się do tezy drugiej głosowanego postanowienia.

W uzasadnieniu swojego orzeczenia Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że w doktrynie prawa można dostrzec dwie definicje pojęcia "ustawowe zagrożenie karą". Z pierwszej z tych definicji wynika, że przestępstwo zagrożone jest taką karą, na jaką wskazuje tylko norma zakazująca. Innymi słowy chodzi o zagrożenie przewidziane w sankcji przepisu określającego dany typ przestępstwa, niezależnie od modyfikacji wynikających z części ogólnej kodeksu karnego . Zgodnie z drugą zagrożenie karą oznacza sankcję wyznaczoną przez całokształt odnoszących się do danego przestępstwa przepisów dotyczących wymiaru kary, a więc także przepisów określających podstawy i reguły szczególnego wymiaru kary, zawarte w części ogólnej ustawy karnej .

W orzecznictwie Sądu Najwyższego za trafną uznano...