Bojarski Marek, Glosa do postanowienia SN z dnia 6 stycznia 1995 r., II KRN 240/94

W glosowanym postanowieniu Sąd Najwyższy wyraża pogląd, który jest sprzeczny z jednym z podstawowych kanonów prawa karnego, a mianowicie zakazu stosowania wykładni rozszerzającej na niekorzyść obwinionego.

Zdaniem Sądu Najwyższego argument, iż rzemieślnicy oraz osoby prowadzące na własny rachunek działalność gospodarczą nie mogą odpowiadać karnie za nieopłacenie składek na ubezpieczenie społeczne, gdyż ustawa z dnia 18 grudnia 1976 r. o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin (Dz.U. z 1989 r., Nr 46, poz. 250 z późn. zm.) nie zawiera przepisów o wykroczeniach jest oparty na błędzie. Wyjaśniając na czym ten błąd polega, Sąd Najwyższy podaje przykład, że w Polsce obowiązują ustawy o zbliżonym charakterze, które nie zawierają przepisów karnych np. ustawy podatkowe, prawo dewizowe, prawo celne i osoby uchylające się od wykonania ich postanowień, odpowiadają na podstawie przepisów karnych zamieszczonych w innym akcie prawnym, którym jest ustawakarna...