Wędrychowska Edyta, Glosa do postanowienia SN z dnia 6 marca 2000 r., V KO 7/2000

Na wstępie stwierdzić wypada, że stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w tezie glosowanego wyroku zasługuje w zasadzie na aprobatę. Sąd Najwyższy w orzeczeniu tym podjął po raz kolejny kwestię zakresu orzeczeń, których stwierdzanie nieważności jest dopuszczalne. Dotychczas przedmiotem rozważań w orzecznictwie i doktrynie była kwestia możliwości stwierdzania nieważności orzeczeń zapadłych w postępowaniu przygotowawczym, w czasie postępowania przed sądem pierwszej instancji, a także w postępowaniu wykonawczym. Istotne znaczenie praktyczne ma natomiast także możliwość stwierdzania nieważności orzeczeń sądów odwoławczych. Można chyba nawet zaryzykować tezę, że z praktycznego punktu widzenia jest to kwestia najważniejsza. Dla stron wniosek o stwierdzenie nieważności może być bowiem przysłowiową „ostatnią deską ratunku", kiedy tok instancji został już wyczerpany . Analizowany przez Sąd Najwyższy przypadek nie ogranicza zresztą możliwości takiego wykorzystywania procedury stwierdzania...