Stefański Ryszard A., Glosa do postanowienia SN z dnia 5 lutego 2009 r., II KK 254/08

Autor aprobuje pogląd Sądu Najwyższego, że przestępstwo z art. 244 k.k. może być popełnione zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i zamiarem ewentualnym, a krytycznie odnosi się do stwierdzenia, że sprawca w momencie prowadzenia pojazdu nie musi pamiętać, że trwa orzeczony wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych. Elementem składowym zarówno zamiaru bezpośredniego, jak i zamiaru ewentualnego jest świadomość. Musi ona istnieć w chwili czynu, a jej brak w sytuacji, gdy sprawca nie pamięta faktu stanowiącego znamię przestępstwa, uchyla przestępność czynu. W wypadku, gdy sprawca nie pamięta faktu objętego znamionami przestępstwa, nie sposób przypisać mu winy umyślnej.