Raglewski Janusz, Glosa do postanowienia SN z dnia 4 lutego 2008 r., III KK 363/07

W glosowanym judykacie najwyższa polska instancja sądowa po raz kolejny podjęła zagadnienie stosowania konstrukcji nadzwyczajnego wymiaru kary (nadzwyczajne złagodzenie - nadzwyczajne obostrzenie) w ramach regulacji ciągu przestępstw z art. 91 k.k. Warto poświęcić temu orzeczeniu kilka słów komentarza z dwóch zasadniczych powodów. Po pierwsze, mimo dużej liczby publikacji z łatwością zauważalny jest brak jednolitości poglądów co do tej kwestii. Po drugie zaś, zaprezentowane przez Sąd Najwyższy stanowisko interpretacyjne nie może być w całości aprobowane.

Spośród wskazanych w tezie czterech zagadnień, chciałbym w dalszych uwagach skoncentrować się na dwóch. Po pierwsze, chodzi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy w sytuacji, gdy przesłanki stosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary (w tym przypadku instytucji "małego" świadka koronnego z art. 60 § 3k.k.) spełnione są jedynie w odniesieniu do niektórych spośród przestępstw składających się na ciąg, dopuszczalne jest nadzwyczajne...