Pachnik Karol, Glosa do postanowienia SN z dnia 4 listopada 2011 r., SDI 22/11

Sąd Najwyższy, uznając za niezasadną, oddalił kasację obwinionego adwokata o to, że „w dniu 7 marca 2007 r. złożył do Sądu Okręgowego, w sprawie o sygn. [...], apelację, której uzasadnienie zawarte było na jednej stronie maszynopisu, zaś po upływie ponad 3 miesięcy od tej daty, tj. 14 czerwca 2007 r., przesłał do Sądu Apelacyjnego pozostałą część tego uzasadnienia, zawartego na 9 stronach maszynopisu”, tj. – jak określił to rzecznik dyscyplinarny okręgowej rady adwokackiej – o „przewinienie dyscyplinarne przewidziane w par. 8 Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu”.

Rozpoczynając od spostrzeżeń technicznych, warto odnotować, że glosowane postanowienie – w wersji zanonimizowanej – zawiera siedem stron i siedem wersów maszynopisu, jednak same rozważania merytoryczne rozpoczynają się około połowy strony piątej, a więc wskazana treść zawiera się na nie więcej jak trzech stronach. W tym obszarze Sąd Najwyższy sformułował uzasadnienie, dlaczego nie zgodził się z pięcioma...