Skowron Andrzej, Glosa do postanowienia SN z dnia 3 października 2008 r., III KK 176/08

Nie popadając w przesadę, śmiało można powiedzieć, że glosowane orzeczenie stanowi milowy krok na drodze ku innemu od dotychczasowego rozumienia funkcji, jaką – w obecnym porządku konstytucyjnym – ma do spełnienia prawo karnoskarbowe. Stanowi jednocześnie dowód, że również w orzecznictwie Sądu Najwyższego coraz śmielej dochodzą do głosu poglądy kontestujące uprzywilejowaną pozycję Skarbu Państwa, jako podmiotu szczególnie chronionego kosztem innych uczestników gry gospodarczej i wreszcie pobrzmiewają w nim echa teorii o braku podstaw do kryminalizacji zachowania polegającego na tym, że podatnik, który uczciwie zadeklarował podstawę opodatkowania i sumiennie naliczył podatek, następnie, z przyczyn – niekoniecznie od siebie niezależnych – nie może w terminie wywiązać się ze swojego zobowiązania. Teorii nie tylko posiadającej racjonalne uzasadnienie, ale też pozwalającej zwrócić uwagę, że poprzez wyłom, jaki uczynił przepis art. 57 § 1k.k.s., na grunt prawa karnego skarbowego przeniknęły...