Warylewski Jarosław Krzysztof, Glosa do postanowienia SN z dnia 29 stycznia 2002 r., I KZP 30/01

1. Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały zawierającej rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego, które wzbudziło poważne wątpliwości Sądu Okręgowego, przychylając się tym samym do wniosku Prokuratora Krajowego. Postanowienie Sądu Najwyższego zasługuje na aprobatę, gdyż faktycznie w sprawie tej nie wystąpiły przesłanki z art. 441 § 1 kpk, w szczególności ta z nich, która wymaga dla prawidłowego rozstrzygnięcia konkretnej sprawy wykładni naczelnego organu sądowego Rzeczypospolitej Polskiej. Zasadnicza wykładnia ustawy, dokonywana w trybie wskazanego wyżej przepisu kpk, ma charakter wyjątkowy i nie może zastępować sądów odwoławczych w procesie interpretacji przepisów, zwłaszcza wtedy, gdy nie budzą one ani sporów w doktrynie, ani rozbieżności w orzecznictwie .

Glosowane postanowienie zasługuje jednak na uwagę, ponieważ rzeczywiście - na co zwrócił uwagę Sąd Okręgowy - wypowiedzi przedstawicieli doktryny prawa karnego na temat motywów i konsekwencji zmian w brzmieniu art. 169 kk z 1969 r. i...