Przyjemski Stanisław Maria, Glosa do postanowienia SN z dnia 28 września 2006 r., I KZP 23/06

Ustawodawca celowo zaniechał regulacji prawnej co do możliwości stosowania wobec osób internowanych tytułem określonego w art. 94 § 1 k.k. środka zabezpieczającego przerw w toku ich wykonywania.

Orzeczenie Sądu Najwyższego, które stało się inspiracją niniejszej glosy, wyjaśniło dwa bardzo ważkie zagadnienia. Pierwsze - zakres obowiązywania regulacji Kodeksu karnego wykonawczego odnoszących się do skazanych odbywających karę pozbawienia wolności w stosunku do osób internowanych przez umieszczenie ich w zakładzie psychiatrycznym na podstawie art. 94 k.k.; drugie - dopuszczalny zakres wykładni w orzecznictwie sądów.

Przedstawione Sądowi Najwyższemu w trybie art. 441 § 1 k.p.k. do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne - "Czy wobec sprawcy umieszczonego w odpowiednim zakładzie psychiatrycznym na mocy art. 94 § 1 k.k. można zastosować per analogiam instytucję przerwy w karze pozbawienia wolności udzieloną na podstawie art. 153 § 2k.k.w. oraz instytucję zezwolenia na czasowe opuszczenie zakładu...