Wąsek Andrzej, Glosa do postanowienia SN z dnia 28 marca 2002 r., I KZP 4/02

Sąd Najwyższy w glosowanym postanowieniu wyraził pogląd, że na płaszczyźnie zbiegu przestępstw - rzeczywistego lub pomijalnego - powinno być oceniane zachowanie sprawcy kierującego pojazdem w stanie nietrzeźwości lub po użyciu środka odurzającego, który w następstwie naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu powoduje wypadek komunikacyjny. Pierwsze przestępstwo miałoby tutaj być kwalifikowane z art. 178a § 1 lub 2 kk, drugie zaś z art. 177 § 1 lub 2 kk w związku z art. 178 § 1 kk.

Zdaniem Sądu Najwyższego nie zasługują natomiast na akceptację wypowiadane w doktrynie poglądy, iż przedmiotowe zachowanie sprawcy stanowi jeden czyn, podlegający kwalifikacji z art. 177 kk w związku z art. 178 kk , albo iż zachowanie to winno być oceniane na płaszczyźnie realnego zbiegu dwóch przestępstw, jednego z art. 178a kk drugiego zaś z art. 177 § 1 lub 2 kk w związku z art. 178 kk .

Wiedzieć jednak trzeba, że w doktrynie wypowiadany jest jeszcze inny pogląd dotyczący tej kwestii, mianowicie iż...