Kmiecik Romuald, Glosa do postanowienia SN z dnia 28 listopada 2003 r., V KK 240/03

I. Teza postanowienia Sądu Najwyższego wydaje się co najmniej dyskusyjna i skłania do refleksji na temat prawnej „istoty" postępowania karnego skarbowego. Postępowanie to - w piśmiennictwie określane niekiedy mianem „procesu karnego skarbowego" - nie jest szczególną formą procesu karnego, lecz - podobnie jak postępowanie dyscyplinarne lub postępowanie w sprawie o wykroczenie - należy do odrębnego systemu prawa z pogranicza prawa normującego wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych i szeroko pojmowanego prawa administracyjnego. System ten przewiduje odpowiedzialność quasi-karną za czyny zabronione skierowane przeciwko interesom finansowym państwa, realizowanym przez właściwe organy administracji; czyny te nie są jednak przestępstwami w rozumieniu prawa karnego (kodeksu karnego) i szczególnych ustaw karnych. Możliwość subsydiarnego stosowania „w sposób odpowiedni" przepisów kpk w sprawach o wykroczenia, przewinienia dyscyplinarne, a także tzw. „przestępstwa i wykroczenia skarbowe"nie...