Gensikowski Piotr, Glosa do postanowienia SN z dnia 28 czerwca 2006 r., V KK 491/05

Pojęcie ustalenia faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego wyroku w rozumieniu art. 454 § 2 kpk nie jest zupełnie bezsporne zarówno w doktrynie, jak i orzecznictwie. Określenie znaczenia tego wyrażenia jest natomiast istotne z punktu widzenia możliwości pogorszenia sytuacji oskarżonego w zakresie rozstrzygnięcia co do kary w postępowaniu odwoławczym. W razie zmiany ustaleń faktycznych przepis art. 454 § 2 kpk przewiduje zakaz wymierzenia oskarżonemu przez sąd drugiej instancji surowszej kary pozbawienia wolności. Wskazana postać pogorszenia sytuacji oskarżonego w zakresie rozstrzygnięcia co do kary, dokonana przez sąd odwoławczy przy niezmienionych ustaleniach faktycznych, nie narusza natomiast tego przepisu. Prima facie dyspozycja art. 454 § 2 kpk odnosi się jedynie do wymierzenia surowszej kary pozbawienia wolności. Nasuwa się jednak pytanie, czy w świetle tego przepisu jest dopuszczalne, przy niezmienionych ustaleniach faktycznych, wymierzenie przez sąd ad quem kary...