Kmiecik Romuald, Glosa do postanowienia SN z dnia 27 maja 1997 r., V KKN 248/96

I. Rozszerzenie uprawnień pokrzywdzonego w przepisach nowego kpk z 1997 r., a zwłaszcza wprowadzenie instytucji zastępczego oskarżyciela posiłkowego dysponującego samoistną skargą karną w sprawach o przestępstwa ścigane z urzędu, nadaje szczególną wagę wykładni tych przepisów, które określają legitymację do wykonywania praw małoletniego pokrzywdzonego niezdolnego do samodzielnego działania w procesie karnym w charakterze strony czynnej.

Definicja ustawowa pokrzywdzonego oraz uprawnienie do wykonywania jego praw w wypadku niepełnoletności są wspólne zarówno dla spraw o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego, jak i oskarżenia publicznego . Glosowana teza może mieć zatem znaczenie w przyszłości także w odniesieniu do spraw o przestępstwa o dużo większym ładunku społecznej szkodliwości niż przestępstwa prywatnoskargowe. Tym bardziej że w nowym kpk z 1997 r. (art. 51 § 2) zachowane zostało bez żadnych zmian sformułowanie obecnie obowiązującego przepisu art. 42 § 2 kpk przewidującego,...