Siwek Marek, Glosa do postanowienia SN z dnia 26 października 2011 r., I KZP 10/11

Przedmiotem wypowiedzi Sądu Najwyższego zawartej w glosowanym postanowieniu była kwestia relacji, w jakiej pozostają przepisy art. 286 k.p.k., art. 100 § 1 i 2 k.p.k. i art. 460 k.p.k., stanowiąca zarazem przyczynę wystąpienia jednego z sądów odwoławczych w trybie art. 441 § 1 k.p.k. Sąd Najwyższy stwierdził przede wszystkim, iż przedstawione zagadnienie nie spełnia przesłanek z art. 441 § 1 k.p.k., zaprezentował wykładnię wymienionych wcześniej przepisów, której wynik skłania do uwag krytycznych.

Na wstępie jednak wypada zaznaczyć, że również wypowiedzi Sądu Najwyższego dotyczące przesłanek wystąpienia z zagadnieniem prawnym nasuwają pewne zastrzeżenia. Nie ulega kwestii, że weryfikacja postanowienia o nałożeniu kary pieniężnej może przebiegać dwutorowo. Po pierwsze, stronie i osobie, której postanowienie bezpośrednio dotyczy (art. 459 § 3 k.p.k.), służy zażalenie na postanowienie o nałożeniu kary pieniężnej (art. 290 § 2k.p.k.), po drugie zaś, osoba, na którą nałożono karę pieniężną,...