Kmiecik Romuald, Glosa do postanowienia SN z dnia 26 listopada 2002 r., III KZ 47/02

I. Zarówno nieprecyzyjnie sformułowana teza (wydaje się, iż wypadało podkreślić, że chodzi o zażalenie pokrzywdzonego spełniające wszelkie warunki formalne zażalenia), jak i uzasadnienie postanowienia skłaniają do refleksji krytycznej. Kontrowersyjny w piśmiennictwie problem prawomocności materialnej postanowień prokuratora o umorzeniu postępowania przygotowawczego zazwyczaj sprowadzał się do dylematu dotyczącego dopuszczalności stosowania przez sąd przepisu art. 17 § 1 pkt 7 (niegdyś art. 11 pkt 7 kpk z 1969 r.; art. 3 lit. c kpk z 1928 roku), w wypadku kontynuacji umorzonego postępowania przygotowawczego, pomimo braku podstaw do wznowienia śledztwa lub dochodzenia, a także konsekwencji merytorycznego orzekania przez sąd w bezpodstawnie kontynuowanym postępowaniu (kwestia nieważności z mocy samego prawa).

Według koncepcji M. Cieślaka oraz autorów podzielających takie stanowisko bezpodstawna kontynuacja formalnie prawomocnie zakończonego (umorzonego) postępowania przygotowawczego nie...