Drajewicz Dariusz, Glosa do postanowienia SN z dnia 25 marca 2010 r., I KZP 2/10
Glosa do postanowienia SN z dnia 25 marca 2010 r., I KZP 2/10
Streszczenie
Glosator poddaje krytyce pogląd, w którym Sąd Najwyższy stwierdza, że nieuprawnione jest założenie, iż ustawa dopuszcza kontrolę wypowiedzi tylko tej osoby, która wymieniona została przez sąd w postanowieniu wydanym na podstawie art. 237 § 1 i 3 k.p.k. Wedle autora zawarte w orzeczeniu stanowisko pozostaje w sprzeczności z zasadami konstytucyjnymi, gdyż zezwala na naruszenie tajemnicy komunikowania się mimo braku decyzji sądu, godząc tym samym w sądową gwarancję ochrony praw jednostki.
1.
Teza wyrażona w glosowanym postanowieniu nie zasługuje na aprobatę. Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że nieuprawnione jest założenie, iż ustawa dopuszcza kontrolę wypowiedzi tylko tej osoby, która wymieniona została przez sąd w postanowieniu wydanym na podstawie art. 237 § 1 i 3 k.p.k. Pogląd taki jest błędny i wynika z wadliwej, niezgodnej z Konstytucją interpretacji przepisów regulujących instytucję kontroli rozmów.
2.
Kontrola rozmów jest środkiem wkraczającym w konstytucyjnie chronione...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX