Skorupka Jerzy, Glosa do postanowienia SN z dnia 25 lutego 2002 r., I KZP 34/01

Pomimo bogatego orzecznictwa Sądu Najwyższego dotyczącego przestępstw z art. 310 § 1 kk, określenie przedmiotów czynności wykonawczych w tym typie czynu zabronionego nadal nastręcza trudności sądom powszechnym. Wyrazem tego jest wyrok Sądu Rejonowego w M. z 26 lutego 2001 r., w którym sąd ten skazał Tomasza S., między innymi za to, że w okresie od 14 do 22 kwietnia 2000 r., działając czynem ciągłym, podrobił trzy czeki Banku PKO BP Oddział w C., poprzez własnoręczne ich wypełnienie oraz sfałszowanie podpisu właścicielki konta oszczędnościowo-rozliczeniowego Aleksandry M., po czym puścił je w obieg, realizując w kasie tego banku i w urzędzie pocztowym i dokonując w ten sposób wyłudzenia pieniędzy w kwocie 2.300 zł na szkodę właścicielki konta i banku. Kwalifikując przypisany czyn jako występek z art. 270 § 1 kk w zbiegu z art. 286 § 1 kk, Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności.

Wątpliwości co do zakresu ochrony prawnej w art. 310 § 1 kk, a w szczególności, czy...