Skowron Andrzej, Glosa do postanowienia SN z dnia 24 stycznia 2013 r., I KZP 22/12

Jakkolwiek pytanie, z jakim do Sądu Najwyższego zwrócił się Sąd Rejonowy w K. z pozoru dotyka innej kwestii, to problem, z którym przyszło zmierzyć się Sądowi Najwyższemu, dotyczył w istocie pytania o charakter prawny typu czynu zabronionego opisanego w art. 300 § 2 k.k., a w szczególności, czy jest to typ indywidualny, którego sprawcą może być osoba o ściśle określonych kwalifikacjach – dłużnik zajmujący się profesjonalnie prowadzeniem działalności gospodarczej, czy też każdy inny dłużnik (nieprofesjonalista). Należy przy tym zauważyć, że nie jest to problem nowy. W uchwale z dnia 26 listopada 2003 r. (I KZP 32/03) SN pośrednio opowiedział się już za drugą z tych ewentualności, stwierdzając, że użyte w tym przepisie określenie „orzeczenia sądu lub innego organu państwowego” nie jest ograniczone tylko do orzeczeń dotyczących wierzytelności wynikających ze stosunku prawnego, którego jedną ze stron jest podmiot obrotu gospodarczego . W glosowanym orzeczeniuSąd Najwyższy podtrzymał to...