Wysocki Dariusz, Glosa do postanowienia SN z dnia 24 maja 2005 r., I KZP 15/05

O ile eksponowaną tezę postanowienia można w zasadzie zaaprobować, to istotnej części wniosków wyprowadzonych w uzasadnieniu wyrażonego przez Sąd Najwyższy poglądu podzielić się nie da.

I. Zastrzeżenia nasuwa zdefiniowanie pojęcia „udzielenie pomocy prawnej", a - mówiąc ściśle - wyznaczenie obszaru jego zawartości.

Niesłusznie początku „udzielenia" pomocy prawnej Sąd Najwyższy upatruje w „podjęciu czynności o charakterze intelektualnym, wymagającej zaangażowania sprawności umysłowej oraz cechującej się indywidualnym wkładem inwencji oraz pomysłowości". Przyjęcie takiej koncepcji poza obowiązkiem zwrotu pozostawia koszty poniesione przez adwokata (radcę prawnego) w tych wypadkach, w których musiał on zaangażować jedynie swój czas, a nie wysiłek intelektualny. Na zwrot kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu nie mógłby liczyć na przykład adwokat, który równocześnie otrzymał zawiadomienie o wyznaczeniu go z urzędu i o terminie nie cierpiącej zwłoki czynności procesowej, na którą się...