Raglewski Janusz, Glosa do postanowienia SN z dnia 23 września 2009 r., I KZP 15/09

Rozważania zawarte w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2009 r. poświęcone są zagadnieniu o istotnym znaczeniu dla praktyki, które już od dłuższego czasu wywołuje kontrowersje interpretacyjne. Chodzi mianowicie o problem oceny w perspektywie znamion typu czynu zabronionego określonego w art. 92 § 1 k.w. (niezastosowanie się m.in. do znaku drogowego) zachowania polegającego na zaparkowaniu pojazdu w strefie płatnego parkowania bez uiszczenia wymaganej opłaty. Czy można niezastosować się, w rozumieniu powołanego przepisu kodyfikacji wykroczeniowej, do informacyjnego znaku drogowego „D-44” - „strefa parkowania”? Zgodnie z § 58 ust. 4 zdanie pierwsze i drugie rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych wymieniony znak drogowy oznacza „[...] wjazd do strefy, w której za postój pojazdu jest pobierana opłata. W strefie tej zabroniony jest postój pojazdu bez wniesienia opłaty, z...