Zoll Andrzej, Glosa do postanowienia SN z dnia 23 maja 2007 r., V KK 265/06

Glosowane postanowienie dotyczy ustalenia granicy pomiędzy zawsze karalnym usiłowaniem i karalnym jedynie w wyjątkowych, wskazanych przez ustawę wypadkach, przygotowaniem. Podjęty przez SN problem odnosi się więc do związanej z zasadą nullum crimen sine lege karalności czynu i wyznaczenia jej granic. Odróżnienie usiłowania od przygotowania oparte w ustawie, w sposób nie do uniknięcia, na znamionach wysoce ocennych, stanowi niewątpliwie przykład słabszego zabezpieczenia w ustawie karnej realizacji w praktyce konstytucyjnej zasady ustawowej określoności czynu zabronionego wyprzedzającej popełnienie analizowanego czynu. Karalność czynu zmierzającego dopiero do zrealizowania znamion typu czynu zabronionego określonego w części szczególnej ustawy karnej nie jest wyznaczona przez opis cech czynu, lecz przez jego wartościowanie. Karalne usiłowanie występuje wtedy, gdy sprawca „bezpośrednio zmierza"do dokonania czynu zabronionego. Kiedy wystąpi już znamię bezpośredniości zmierzania, a kiedy...