Kuczyńska Hanna, Glosa do postanowienia SN z dnia 22 listopada 2011 r., IV KK 267/11

IV KK 267/2011

Sąd Najwyższy w glosowanym postanowieniu przyjął, że pojęciu podwójnej karalności należy nadawać różne znaczenie w zależności od tego, czy mówimy o spełnieniu tego warunku w sytuacji abstrakcyjnej - tzn. kiedy dane zachowanie jest zachowaniem zabronionym przez ustawę w obu państwach (tzw. podwójna karalność in abstracto) - czy też badamy możliwość postawienia sprawcy zarzutu dokonania danego przestępstwa w konkretnym stanie faktycznym, co może nastąpić dopiero po przeniesieniu konkretnego zachowania na grunt prawa polskiego (podwójna karalność in concreto). Sąd Najwyższy uznał, że w przypadku oceniania dopuszczalności przejęcia do wykonania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej kary pozbawienia wolności konieczne jest zawsze badanie spełnienia warunku podwójnej karalności in concreto.

Zdaniem Sądu Najwyższego, przypisany skazanemu wyrokiem sądu austriackiego czyn w postaci „zatajenia dokumentów, którymi nie wolno mu było samodzielnie dysponować”, tzn. tablic...