Klejnowska Monika, Glosa do postanowienia SN z dnia 21 stycznia 2004 r., IV KK 234/03

Po przeczytaniu przytoczonej tezy Sądu Najwyższego w zasadzie trudno ją zakwestionować. Jest ona oczywista. Dopiero kiedy zapoznamy się z uzasadnieniem postanowienia, pojawiają się wątpliwości co do tego, czy na gruncie rozpatrywanej przez Sąd Najwyższy sprawy nie należało zastanowić się nad innymi jej aspektami.

Zaprezentowany w uzasadnieniu orzeczenia stan faktyczny rozpoznawanej sprawy karnej skłania do głębszego zastanowienia się nad tym, jaki charakter należy nadać oświadczeniom późniejszego oskarżonego złożonym niewątpliwie przed rozpoczęciem czynności procesowej, jaką było przeszukanie. Funkcjonariusze policji na ulicy przystąpili do wylegitymowania Marcina J., ponieważ byli przekonani, że jest on osobą poszukiwaną przez policję. Marcin J. nie okazał im żadnego dokumentu, więc policjanci doprowadzili go do komisariatu w celu sprawdzenia jego tożsamości. W komisariacie podjęto próbę sprawdzenia, czy Marcin J. nie posiada przy sobie dokumentów tożsamości. W czasie przeszukiwania...