Wysocki Dariusz, Glosa do postanowienia SN z dnia 21 października 2004 r., II KZ 46/04

Stanowisko zajęte przez Sąd Najwyższy w prezentowanym postanowieniu należy uznać za słuszne. Pozostaje ono naturalną konsekwencją uznania, że wyznaczony z urzędu adwokat, który poinformował sąd, iż nie stwierdził podstaw do wniesienia kasacji (art. 84 § 3 kpk), nie jest uprawniony do sporządzenia zażalenia na zarządzenie o odmowie jej przyjęcia (art. 530 § 3 kpk). Wcześniej SN przyjął już bowiem, że wyznaczenie adwokata z urzędu w celu sporządzenia i podpisania kasacji lub poinformowania o braku podstaw do jej wniesienia powoduje w zakresie trwałości jego umocowania różne skutki, w zależności od stanowiska zajętego przezeń w przedmiocie treści zlecenia. Adwokat, który wniósł kasację, zachowuje uprawnienie do podejmowania dalszych czynności związanych z biegiem i rozpoznaniem kasacji. W wypadku natomiast niestwierdzenia podstaw do wniesienia kasacji, umocowanie adwokata wyznaczonego z urzędu wygasa z chwilą poinformowania o tym na piśmie prezesa sądu .

Ze względu na ścisły związek...