Korzan Kazimierz, Glosa do postanowienia SN z dnia 20 maja 1988 r., I PZ 11/88

Sąd Najwyższy w glosowanym postanowieniu zajmuje się dwiema kwestiami:

- określeniem charakteru spraw o ochronę dóbr osobistych pracownika, naruszonych przez zakład pracy na skutek użycia w opinii zwrotów wykraczających poza rzeczową potrzebę oraz

- ustaleniem właściwości sądu uprawnionego do rozpoznania tego rodzaju spraw.

Dobra osobiste - jak honor, reputacja, poważanie, godność osobista, sława, dobre imię - należą do rzędu najwyższych wartości. Z tego powodu prawo zapewnia tym dobrom ochronę nie tylko wtedy, gdy zostaną one naruszone, ale i w razie ich zagrożenia (art. 23 i 24 kc).

Szczególne znaczenie ma zagadnienie, czy sprawy, w których poszkodowany pracownik domaga się wymienionej ochrony, podlegają rozpoznaniu przez wydziały cywilne, czy sądy pracy, funkcjonujące w strukturach organizacyjnych sądów rejonowych oraz sądy pracy i ubezpieczeń społecznych - działające jako odrębne jednostki organizacyjne sądów wojewódzkich .

Rozstrzygnięcie postawionego zagadnienia zależne jest od...