Rusinek Michał, Glosa do postanowienia SN z dnia 20 lutego 2008 r., V KK 300/07

W postanowieniu z dnia 20 lutego 2008 r., V KK 300/07, Sąd Najwyższy odniósł się do problemu swobody wypowiedzi osoby przesłuchiwanej, a w szczególności do rzadko poruszanej w orzecznictwie kwestii źródła pochodzenia ewentualnego czynnika tę swobodę wyłączającego. W stanie faktycznym, którego dotyczy postanowienie, czynnikiem tym był alkohol, pod wpływem którego - jak ustalono w sprawie - pozostawał świadek w chwili przesłuchania. W ocenie najwyższej instancji okoliczność ta nie może być traktowana jako czynnik wyłączający swobodę wypowiedzi świadka, a jedynie powinna być brana pod uwagę przy ocenie wiarygodności zeznań świadka.

Z tezą glosowanego postanowienia nie sposób się zgodzić. Za takim stanowiskiem przemawiają nie tylko argumenty natury normatywnej, oparte na brzmieniu przepisów art. 171 k.p.k., ale i względy aksjologiczne oraz natura procesu oceny dowodów.

Zacząć trzeba od przytoczenia art. 171 § 5k.p.k., który stanowi, że "Niedopuszczalne jest: 1) wpływanie na wypowiedzi osoby...