Cora Stanisław, Glosa do postanowienia SN z dnia 20 lipca 2005 r., I KZP 19/05

I. W glosowanym orzeczeniu Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały w odpowiedzi na skierowane do niego pytanie prawne wymagające, zdaniem wnioskującego, zasadniczej wykładni ustawy na podstawie art. 441 § 1 kpk. Uznał, że kwestia sformułowania normy prawnej zawartej w art. 325c pkt 1 kpk nie powinna nasuwać wątpliwości, dlatego nie ma podstaw do uznania, że zachodzą przesłanki do podjęcia uchwały w trybie art. 441 § 1 kpk, ze względu „na zagadnienie prawne wymagające zasadniczej wykładni ustawy”.

Z powyższym stanowiskiem należy się zgodzić. Słusznie Sąd Najwyższy akcentuje w uzasadnieniu postanowienia takie rozumienie tej przesłanki, która dotyczy sytuacji, gdy stosowną normę prawną można różnie (rozbieżnie) interpretować, co jest niekorzystne dla funkcjonowania prawa w praktyce. W ten sposób Sąd Najwyższy podkreśla to, na co zwraca konsekwentnie uwagę od wielu lat, że opinia najwyższej instancji sądowej - mająca na dodatek moc wiążącą w danej sprawie i stanowiąca wyjątek od zasady...