Postulski Kazimierz, Glosa do postanowienia SN z dnia 20 czerwca 2013 r., I KZP 2/13

Z istoty wykonywania środków zabezpieczających leczniczych wynika, że decyzje procesowe podejmowane przez sąd wykonujący orzeczenie w tym przedmiocie muszą być najczęściej poprzedzane uzyskiwaniem informacji o stanie zdrowia sprawcy, szczególnie psychicznego, a także o postępach w jego leczeniu, terapii i rehabilitacji. Stosowne przepisy na określenie tych informacji używają pojęcia „opinia”, chociaż jak się okaże, tylko w niewielkiej części są to opinie w rozumieniu art. 193 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w., a więc takich, o dopuszczeniu których sąd decyduje postanowieniem (art. 194 k.p.k.), za które podmiotom opiniującym należy się wynagrodzenie (art. 618 § 1 pkt 9 oraz art. 618f i 618g k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.). Glosowane postanowienie dotyczy jednej z kilku sytuacji, gdy istnieje konieczność uzyskania „opinii” komisji psychiatrycznej do spraw środków zabezpieczających, a mianowicie wskazującej w trybie art. 201 § 2k.k.w. zakład zamknięty, w którym ma być wykonywany środek...