Broniewicz Witold, Glosa do postanowienia SN z dnia 18 lipca 1997 r., II CZ 73/97

Postanowienie Sądu Najwyższego jest kolejną wypowiedzią w od dawna toczącej się w orzecznictwie i doktrynie dyskusji na temat charakteru prawnego sprawy o stwierdzenie obowiązku złożenia przez pozwanego oznaczonego oświadczenia woli (art. 64 kc) czy też, według innej formuły, o zobowiązanie pozwanego do złożenia takiego oświadczenia (art. 1047 kpc) . Najczęstszymi w praktyce sprawami tego rodzaju są sprawy dotyczące obowiązku przeniesienia przez pozwanego na powoda własności względnie, jak było w danym wypadku, użytkowania wieczystego gruntu (art. 231 § 1 i 237 kc), zwane potocznie sprawami o wykup gruntu. W dalszym ciągu mowa będzie jedynie o własności i właścicielu gruntu, przez które to określenia należy odpowiednio rozumieć użytkowanie wieczyste i wieczystego użytkownika.

Zagadnienie, o które chodzi w postanowieniu, sprowadza się do pytania, czy sprawa o wykup gruntu jest sprawą o świadczenie. Sąd Najwyższy udzielił na to pytanie odpowiedzi twierdzącej. Dla glosatora stanowi...