Raglewski Janusz, Glosa do postanowienia SN z dnia 17 marca 2008 r., V KK 11/08

Glosowane orzeczenie poświęcone jest zagadnieniom, które nie raz już były przedmiotem rozważań w judykaturze oraz w wypowiedziach piśmienniczych. Teza odnosi się do dwóch kwestii, dotyczących kwalifikowanego typu przestępstwa zmuszania z art. 191 § 2 k.k. Po pierwsze, została zaakcentowana okoliczność, że realizacja znamion typu czynu zabronionego opisanego w powołanym przepisie obecnego kodeksu karnego wymaga od sprawcy działania ze świadomością, iż przysługuje mu wierzytelność, którą egzekwuje stosując przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną. W drugim zdaniu wskazano z kolei, że nie chodzi w tym wypadku o penalizację egzekwowania wierzytelności wynikających z działalności przestępczej.

Wprowadzenie do obecnej kodyfikacji karnej z roku 1997 kwalifikowanego typu przestępstwa zmuszania (art. 191 § 2 k.k.) zrelacjonowanego do przepisu z art. 191 § 1k.k. należy postrzegać jako reakcję normodawcy na występujące w praktyce zjawisko samosądów. Chodziło o przeciwdziałanie niedopuszczalnemu...