Marciniak Andrzej, Glosa do postanowienia SN z dnia 16 września 1997 r., III CZ 45/97

W najogólniejszym ujęciu teza glosowanego postanowienia wiąże się z zasadą równości stron (uczestników) postępowania cywilnego, proklamowaną w art. 7 § 2 prawa o ustroju sądów powszechnych, według którego postępowanie przed sądami powszechnymi toczy się na zasadzie równości stron, z zapewnieniem stronom prawa do obrony, a także odwołania się do sądu wyższej instancji, chyba że ustawy stanowią inaczej. Szczególnym wyrazem tej zasady są przepisy art. 5, art. 327 § 1 i § 2 oraz art. 357 § 2 zdanie drugie kpc. Pierwszy z nich nakłada na sąd obowiązek udzielenia stronom i uczestnikom postępowania występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczenia ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań. Wypełnienie tego obowiązku jest szczególnie istotne, gdy strona (uczestnik) postępowania ma ograniczoną zdolność postulacyjną (tj. zdolność do osobistego uczestnictwa w czynnościach procesowych) z powodu swojej...