Broniewicz Witold, Glosa do postanowienia SN z dnia 15 lutego 2002 r., V CKN 1100/00
Glosa do postanowienia SN z dnia 15 lutego 2002 r., V CKN 1100/00
Przyjęta w postanowieniu Sądu Najwyższego teza już prima facie nasuwa zasadnicze zastrzeżenia. Aczkolwiek bowiem nie ulega wątpliwości, że nieusuwalna następcza utrata zdolności sądowej przez stronę procesową uzasadnia umorzenie postępowania, to jednak bezpośrednią podstawę takiego umorzenia stanowi, pominięty w postanowieniu milczeniem, art. 182 § 1 zd. II kpc, a nie art. 355 § 1 kpc, który wskazuje jedynie w sposób ogólny podstawę umorzenia postępowania. Kwestia ta, jak również zagadnienie stosunku wymienionych wyżej przepisów do powołanego w zakończeniu postanowienia Sądu Najwyższego artykułu 393[16] kpc, nie wymaga rozpatrzenia na tym miejscu, gdyż w wypadku, którego dotyczy postanowienie, umorzenie postępowania w ogóle nie wchodziło w grę.
Postanowienie zapadło w procesie o zasądzenie kwoty 209.343,14 zł wszczętym przez będące w likwidacji jedno przedsiębiorstwo państwowe przeciwko drugiemu przedsiębiorstwu państwowemu. W toku procesu, już na etapie postępowania kasacyjnego,...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX