Gaberle Andrzej, Glosa do postanowienia SN z dnia 12 kwietnia 2006 r., II KK 335/05

1. Glosowane orzeczenie skłania do refleksji i może być rozpatrywane z kilku punktów widzenia. Na wstępie zaznaczyć jednak trzeba, że może ono być przykładem precyzyjnego prawniczego rozumowania, nastawionego na dochowanie wierności tekstowi ustawy. Z tego punktu widzenia nie może podlegać krytyce, natomiast prowokuje do poczynienia kilku uwag na temat rozwiązań ustawodawczych i priorytetów przy wyborze takowych. Zacząć więc wypada od zarysowania tła regulacji zastosowanej w art. 435 kpk, który stanowi centralny punkt rozważań prowadzących do sformułowania tezy glosowanego orzeczenia. W literaturze spotyka się pogląd, że możliwość korzystania „z dobrodziejstwa cudzego środka odwoławczego" jest wyrazem dążenia do zapewnienia wewnętrznej sprawiedliwości orzeczenia, obrażałoby bowiem poczucie słuszności dopuszczanie „do istnienia dwóch odmiennych rozstrzygnięć w tej samej sprawie" . Rozumiejąc, że dążenie takie musi doznawać ograniczeń, ponieważ „słuszność rozstrzygnięcia"nie może być...