Grzeszczyk Wincenty, Glosa do postanowienia SN z dnia 10 maja 1995 r., I KZP 9/95

Glosowana teza została sformułowana w uzasadnieniu postanowienia, którym Sąd Najwyższy odmówił udzielenia odpowiedzi na przekazane – na podstawie art. 390 § 1 k.p.k. – przez sąd wojewódzki zagadnienie prawne wymagające zasadniczej wykładni ustawy: "Czy sąd odwoławczy, poza sytuacjami przewidzianymi w art. 384, 389 i 404 k.p.k. może zmienić zaskarżony wyrok, jeżeli rewizja wniesiona na niekorzyść oskarżonego zawiera jedynie wniosek o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi rejonowemu"?

W sprawie, w której zostało sformułowane pytanie prawne, sąd rejonowy postępowanie karne przeciwko oskarżonemu warunkowo umorzył, zaś prokurator zaskarżając wyrok wniósł w rewizji o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Sąd wojewódzki powziął w związku z tym wątpliwość, czy w przypadku niepodzielenia poglądu prokuratora co do niezasadności warunkowego umorzenia, sąd odwoławczy będzie mógł zmienić wyrok poprzez nałożenie na sprawcę obowiązku naprawienia...