Piankowski Maciej, Glosa do postanowienia SN z dnia 10 lipca 2002 r., III KKO 2/02

I. Teza zawarta w glosowanym orzeczeniu może budzić wątpliwości, zwłaszcza gdy się zważy na dotychczasową linię orzecznictwa Sądu Najwyższego, który wcześniej - co do zasady - stał na stanowisku, że postępowanie sądowe o ustalenie nie może być środkiem do uzyskania dowodów istotnych w postępowaniu rentowo-administracyjnym . Dotychczas Sąd Najwyższy wskazywał, że wszelkich ustaleń niezbędnych do przyznania osobie zainteresowanej świadczeń z ubezpieczenia społecznego dokonują organy rentowe, a nie organy rozpatrujące roszczenia pracowników ze stosunku pracy . W orzecznictwie prezentowany był pogląd, że pracownik nie ma interesu prawnego w żądaniu przed organami rozstrzygającymi spory o roszczenia pracownicze ustalenia rzeczywistej wysokości jego wynagrodzenia za pracę dla celów emerytalnych, jeżeli możliwe jest wniesienie w odrębnym trybie przed organem rentowym sprawy o wysokość emerytury .

W uchwale z 17 czerwca 1987 r. Sąd Najwyższy wyraził zdecydowany pogląd, że roszczenie...