Rusinek Michał, Glosa do postanowienia SN z dnia 10 grudnia 2008 r., IV KK 204/08

Rozstrzygnięcie podjęte przez Sąd Najwyższy w glosowanym postanowieniu wymagało odniesienia się do dwóch pojawiających się w sprawie zagadnień prawnych, leżących – jak słusznie zauważono w uzasadnieniu – na płaszczyźnie prawa materialnego i procesowego. Pierwszy z nich, nastręczający, jak się zdaje, mniej trudności, to kwestia związania sądu kwalifikacją wskazaną przez oskarżyciela w treści zarzutu zawartego w akcie oskarżenia i ewentualnego wpływu tejże na zakres zdarzeń historycznych, będących przedmiotem badania w postępowaniu sądowym, czyli tzw. faktycznej podstawy procesu . Chodziło w tym konkretnym wypadku o użyty w kwalifikacji wskazanej w subsydiarnym akcie oskarżenia przepis art. 12 k.k., spinający – w intencji oskarżycielki – zarzucane zachowania oskarżonego klamrą czynu ciągłego. Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że użycie art. 12k.k. w kwalifikacji aktu oskarżenia nie skutkuje dla sądu obowiązkiem traktowania wskazanych w nim zachowań jako jednego, niepodzielnego...