Górniok Oktawia, Glosa do postanowienia SN z dnia 1 marca 2004 r., V KK 248/03

1. Sąd Najwyższy nie po raz pierwszy w glosowanym postanowieniu miał okazję zajmować stanowisko w przedmiocie kwalifikacji prawnokarnej wyłudzania od Skarbu Państwa nienależnych zwrotów rzekomej nadwyżki naliczonego nad należnym podatku VAT (uchwała Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2003 r. I KZP 22/2003 OSNKW 2003/9-10 poz. 75, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2003 r. I KZP 16/2003 OSNKW 2003/9-10 poz. 77).

Problem ten często rozstrzygany w niższych instancjach zasłużył już na miano problemu dnia powszedniego praktyki karnistycznej (sędziów, prokuratorów, adwokatów).

Uogólniając i jednocześnie upraszczając można go ująć w pytaniu: czy podstawę ukarania za wyłudzenie nienależnego zwrotu rzekomej nadwyżki wartości naliczonej nad należną podatku VAT stanowi przepis prawa karnego powszechnego - art. 286 § 1 kk, czy odpowiednie przepisy prawa karnego skarbowego?

Problem ten towarzyszy niemal od początku obowiązywania podatkowi VAT. Wraz z upływem czasu...