Masewicz Walery, Glosa do postanowienia s.apel. z dnia 13 kwietnia 1992 r., III APz 7/92

Lektura postanowienia Sądu Apelacyjnego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z dnia 13 kwietnia 1992 r. skłania do smutnych refleksji. Wynikają one ze świadomości, że pomimo upływu ok. 10 lat od powołania w Polsce instytucji arbitrażu społecznego w zatargach pracy, jego podstawowe funkcje prawne i zakładana rola społeczna nie zostały dostatecznie zrozumiane nie tylko przez działaczy związkowych i administrację gospodarczą, ale także przez sędziów sądów państwowych, przy których usytuowane są kolegia arbitrażu społecznego, od których można przecież wymagać znacznie więcej niż od zwykłych adresatów norm prawnych. Nadal kolegia arbitrażu społecznego traktowane są jako swego rodzaju „przybudówka" struktury organizacyjnej sądów powszechnych, które powinny funkcjonować według przepisów sformalizowanej procedury cywilnej z uwzględnieniem wszystkich złych i dobrych aspektów tradycji sądowej.

Kolegia arbitrażu społecznego nie są częścią organów wymiaru sprawiedliwości, nie są takie...